Elisabeth Koolaart-Hoofman schrijfster en moeder in de zeventiende eeuw
Media: Nederlandse vrouwen. Een boekje voor meisjes (1855) Elisabeth Hoofman (23 februari 1664 – 4 juni 1736) dochter van een linnenfabrikant groeide uit tot een beroemde zeventiende-eeuwse schrijfster. Hoofman had van jongs af aan al interesse in literatuur, vanaf haar elfde jaar kreeg zij dan ook privéles in klassieke talen, waarbij beroemde schrijvers werden behandeld als Horatius en Pindarus . Zelf zou ze later vooral gelegenheidsverzen schrijven die ze signeerde als E.H. In 1694 trouwde Hoofman met de Haarlemse koopman Pieter Koolaart. Koolaart had al een dochter uit zijn vorige huwelijk. Hierdoor werd Hoofman meteen stiefmoeder van de kleine Hester, die doofstom was. De communicatie tussen de gezinsleden was hierdoor beperkt. Dankzij Johann Conrad Amman , de grondlegger van het dovenonderwijs, konden zij met elkaar communiceren. Hoofman was hem hiervoor zo dankbaar dat zij hem een dankvers schreef in 1694: ‘[…] Duizend ooren, duizend oogen Tuigen Amm